خیلی از اتفاق هایی که روی کره ی زمین می افتد هورمونی ست.    

 

 

 

دست مال می گذارم روی پیشانی شب و سعی می کنم نخوابم.   

 

چند نفر دور میز نشسته نعلبکی می چرخانند  

طرف دیگر من

که دیگر شبیه عکس روی کارت ملی اش نیست.  

   

 

 

چیزی ترشح شده از ولوله ی گنجشک ها  

که چسب ناکی اش صدای تبر را در آورده  

کلاغ ها وحشیانه به درون اش پرواز می کنند.  

   

 

 

دل تنگی من و ماه تنهاست  

جزر و مدهای مدام  

گاه نیمه ی من  

گاه نیمه ی ماه  

نیمه ی من  

نیمه ی ماه    

 

 

 

من با سری رها شده در کره ی زمین  

زمین ؛ سری رها شده در تاریکی  

باید به جای چند نفر خوش بخت بود؟    

 

 

 

 

اختلالی پیش آمده 

با شتاب از همه می گذرد  

و با هر رد پا رد پای دیگرش را پاک می کند.     

 

 

 

خیلی از این اتفاق ها ...

خیلی از ماها ... 

 

دست مال می گذارم روی پیشانی ام و سعی می کنم بخوابم  

دنیا به سکوت نیاز دارد.  

 



پنجشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۳ | 11:50 | لیلا ناظمی |